Det er lenge sidan eg har lese ei finsk bok, viss eg i det heile tatt har gjort det! Eg har stor sans for finsk film.
---
Mitt første møte med finsk kultur, er frå 70-talet. Den gongen var det NRK-monopol. Det var ikkje kvar dag det var noko kjekt på TV. Måndagane og fredagane var sikra med film og detektime. Tysdagane var meir usikre. Då var det Fjernsynsteater! Det fanst norske "begriplege" teaterstykke som Villanden og Et dukkehjem. Men teaterstykke kunne like gjerne vere eit kvinnemenneske som gjekk på veggene i eit kvitt rom. Finsk fjernsynsteater var ein eigen sjanger, med badstu og banning. Det var ikkje alltid like lett å forstå.
---
Denne boka er lett å forstå. Viss ein skal prøve seg på eit handlingsreferat, trur eg ikkje ein ville få fram humoren, men også alvoret i boka. Handlinga toppar seg når hovudpersonane går på oksejakt. I den same skogen er ei fransk kvinnegruppe på overlevelsestur. Hadde dette vorte filma, hadde det overgått alle teaterstykke på 70-talet!
---
1 kommentar:
Denne likte eg godt! Spesielt det pipande elghovudet...
Legg inn en kommentar