Seikarbonadar

Eldstekarane i huset har fått ein ny hobby; fisking. Til no har fangsten ikkje vore større enn at dei har steikt den og ete den etter heimkomsten. I går hadde dei større fiskelykke, og rundt midnatt kom dei heim med nokre småseiar. Ingen var svoltne, så eg berre filiterte dei. Det er ein kunst eg treng øving i. Eg la filetane oppå ein opp-ned djupetallerken oppå ein flat. I løpet av natta hadde fisken gjeve frå seg litt væske.

Kva skal ein så lage av fisken. Sidan ein av fiskarane ikkje et rein fisk, bestemte eg meg for å ta fram gamle Frå bollar til burritos. Eg hugsar at vi laga gode seikarbonadar ein gong i ei 10-klassegruppe.

Attåt serverte eg omnsteikte grønsaker og poteter. Då kan alle ta dei sortane dei likar. Eg krydra med Cemo potetkrydder og litt salt.

Medan vi et:

- Ka dokke synst?

- Hæ? E de du som he laga de? Ej trudde det var o mormor?

Det tek eg som eit kvalitetsstempel.