Gulrotsuppe

I går gjekk eg forbi ein butikk på Amfi i Ørsta der dei reklamerte for solkrem og betakaroten.  På 70-talet var det populært med slike gulrottablettar.  Det oransje betakarotenet kan, viss ein et det i store mengder, legge seg i underhudsfeittet og så vil huda sjå gulbrun ut.  Det er ingen grunn til å ta betakaroten for ernæringa sin del.  I 50 g gulrot er det nok betakaroten til å dekke dagsbehovet.  Der er eit lite men; kroppen treng feitt for å ta opp dette forstadiet til A-vitamin. 

Dei lærde diskuterer om kroppen vår kan gjere seg nytte av vitaminar i tablettform. I veka som var laga eg ei gulrotsuppe som fall i smak her i familein.  Eg ser at ein kan få kjøpt krema gulrotsuppe i pose.  (Eg reknar med at blogglesarane har fått med seg mi meining om pulvermat.)  Den inneheldt koriander.  Eg anbefaler å starte med å lage denne milde skulekjøkenvarianten, og så kan ein tilpasse den sin eigen smak etter kvart.

Gulrot- og ingefærsuppe
1 liten løk, i bitar
1 båt kvitløk, i bitar
1 ms olje

ca 300 g gulrøter, i tynne skiver
ca 1 cm ingefærrot, i skiver (sterk!)
5 dl vatn
1 hønsebuljong-/grønsakbuljongterning

1/2 dl mjølk/fløyte/kokosmjølk
1/2 krm pepar
(urter, finklipte)

Surr løk og kvitløk i olje.  Ha i grønsaker, buljongterning og vatn.  Kok minst 10 min.  Mos suppa med stavmiksar.  Ha i mjølk og krydder og kok opp.

Som til alle supper, smakar det godt med brød til.