I dag har vi motteke svært triste nyheiter i nabolaget. Naboguten vår har mist foreldra sine,to systre og ein svoger i eit bombeangrep på Sri Lanka. To yngre søsken er hardt skada. Naboguten er 17 år, og vart sendt til Norge for å berge livet. Her bur han i fosteheim.
---
For litt over ei veke sidan miste ein tidlegare klassekamerat av keeperen 11 familiemedlemar. Her kjenner eg ikkje detaljane.
---
Tamilane følgjer med på internett. Der finn dei lister over drepne. Slik kom namna opp. Dei andre tamilane på Hareid har og familie i same området. Dei høyrer ikkje ifrå dei. Telefonar eksisterer ikkje i teltleirane. Slektningen til guten fekk ein 2 minutts samtale med all informasjon.
---
Vi har sett demonstrasjonane på TV og høyrt om x antal drepne. No håper vi at det kan bli våpenkvile og fred.
3 kommentarer:
Fryktelege nyheiter, og ei viktig påminning om korleis nære medmenneske kan ha det.
Verda vert stadig mindre...
Når noko skjer på andre sida av jordkloda, er det lett å ikkje bry seg. Så viser det seg at det er familien til naboar.
Alle tamilar har slekt på Sri Lanka som lever i stor usikkerheit no. Manger drepne er ikkje identifiserte. Med dårlege forbindelsar kan vi berre tenke oss.
Hadde det vore ein annan stad i verda t.d. Israel/Palestina.Kva då?
Det som skjer er fryktelig vondt og trist. Og dei fleste av oss kjenner tamilar, sidan det er så mange av dei i Norge. Ein kan knapt sette seg inn i korleis det er å vere her og vite kva som skjer der borte. Vi får håpe på våpenkvile og fred, men for mange er det alt no for seint--
Legg inn en kommentar