Eg trur eg har lese alle bøkene til Åsne Seierstad, og innleiar sjølvsagt med å fortelje om forfattaren. Eg beundrar denne tøffe dama som har reist rundt og rapportert heim frå eine krigsområdet til det andre.
Artikkelen som vi las i dag, var frå ein såkalla "forbetringsanstalt". I Noreg har ein vel kome fram til at slike institusjonar heller verkar som "forverringsanstaltar". Åsne Seierstad har snakka med to jenter i dette ungdomsfengselet. Blogglesarane må gjerne lese artikkelen.
Her er mykje å diskutere:
- Skilnader mellom Norge og USA
- Kvifor ungdommar kjem i fengsel
(Forfattaren nemner 26 000 fleire fengslelsbetjentar, 8000 færre lærarar)
- Vert ungdomane betre av å vere saman med likesinna - eller vanlege ungdommar
- Kor viktig det er å bli sett - Kva ein gjer for å bli sett
- .......
I vår barndom var det noko skummelt som heitte Bastøy. Eg hugsar noko om nokre gutar som sat og gret der. Kan det ha vore i ei bok? Historia har avslørt tragiske tilstandar. Eg er glad for at vi har det menneskesynet vi har i Norge i dag.
2 kommentarer:
Ingen trur vel at ein blir betre menneske av å sitte i fengsel, men somme må sikrast for at andre skal gå trygt.Det finst også døme på at folk har fått ein ny sjanse i fengsel,men då må fengsela vere humane som i Norge. Fengsel som "straff" har eg lite tru på.Dette er ei sak som kan diskuterast i det uendelige, og eg har for lite kunnskap om emnet.
Det verkar som dei trur at militær disiplin og belønningssystem skal få dei inn på rett spor ...
Legg inn en kommentar