29. april i fjor hadde eg eit blogginnlegg om kor langt alt var kome. Om fire dagar skal eg prøve å finne fram dei same vekstane.
Rabarbraen er ny av året. No er eg i utgangspunktet skeptisk til rabarbra. Den inneheld mykje oksalsyre som stel kalsium frå kroppen. Men så dukkar det opp oppskrifter som eg får lyst å prøve. Og i små mengder kan det ikkje vere så skadeleg.
Ein bør berre passe på at små born ikkje finn på å ete blada på rabarbaraen, for dei inneheld større konsentrasjonar av oksalsyre. Nokre stader står det at dei er giftige. Mengda småungar får i seg av vanleg rabarbra, avgrensar seg som regel sjølv, berre ein har vit å ikkje gje dei sukker i ein kopp til å dyppe i.
Av løkplantane er det berre snøklokkene som blomstrar, men her er både kuleprimula og vanleg primula i blomst no.
I dag oppdaga eg ein annan positiv effekt av å blogge. Eg deltok i ei marknadsundersøking, og sånn heilt på tampen spurte ho om eg kunne tenke meg å svare på ei papirutgåve. Då såg eg overskrifta for meg: Neste år seier eg nei! Det er eit ganske tjukt hefte spør eg? Det måtte ho svare bekreftande på. Og eg sa som sant var at i fjor bestemte eg svarte på ei sånn undersøking i fjor og bestemte meg då for å seie nei neste år. Det var heilt greit.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar