Eine bokhandelen i Ulsteinvik hadde avertert Tina si bok på sal. Det er ei bok med bilde og forteljingar i tillegg til oppskrifter. Sikkert verd sine 89 kr. Eg gler meg til å lese henne.
I går starta oppkøyringa til helga med guttekamp. Dei tapte 4-6 mot Aksla.
Eg har lese og anbefalt mange bøker på bloggen min. Blogglesarane begynner kanskje å tru at eg likar alt? Eg er eigentleg "altetande" når det gjeld litteratur. Som mi venninne G, legg eg så og seie aldri frå meg ei bok. Har eg begynt på ei bok, les eg henne ferdig!
Denne boka kan eg styre mi begeistring for. Det er eit samansurium av oppvekstroman og krimroman. Du lurer på om forfattaren har innsikt i dei miljøa han skildrar. Her er klisjé på klisjé. Slutten hadde eg gissa meg fram til i byrjinga av boka.
For nokre år sidan fekk ei "svigermors tunge" av mi venninne M. Den har formeira seg og blitt til fleire plantar, men aldri blomstra før!
I går kom Øystein heim etter eit firedagarsopphald på hytta ved Molde. Der har han jobba intensivt med krigsdokumentaren. Bildet er frå mandag. I Molde hadde dei hatt 80-årsfeiring dagen før.
Det starta med kongeleg bryllaup, eller eigentleg ikkje. Det starta med at Olaug vart liggande på sofaen medan mora hadde mest lyst til å vere ute i hagen eller på altanen. TV-kvelden begynte derfor tidleg med kongeleg bryllaup. Dei som kjenner meg, veit at eg er over middels interessert i kongehusa. Det var nok mormor, Allers og Ukebladet som påverka meg i gamle dagar. Mormor forklarte meg kven som var i slekt med kven.
Når ein tek nærbilde av blomstrane, ser ein detaljar som gjer dei til små kunstverk.
Pionane har ikkje sprotte ut enno. Eg har fleire sortar. Denne kjøpte eg for tre år sidan. I år ser det ut til at den skal bli både høg og flott. Og den er nok den tidlegaste sorten eg har. Dei rosa brukar å kome i månadsskifte juni/juli.
Jonsokkollen er liten og smålåten. Men på nærbilde ser vi at den har mange små blomster.
Desse fiolane hadde eg mange av. Plutseleg trudde eg alle var utdøydde. Men no har det dukka opp nokre få.
Dette er ein einsleg stemorfiol som har overlevd vinteren.
Eg har to variantar av det også. Begge har eg fått av systra mi. Eg meiner dei blomstrar tidleg i år. 
To typar ballblom blomstrar i hagen no. Dei vert også kalla eggeplomme. Den øvste må då vere vinter og den nedste sommar. Eg kjøper egg rett frå gard, og no er plommene oransje og smakar heilt fantastisk. Dette skjer kvart år når hønene slepper ut ög et gras.
Ein av dei unge assistentane på skulen hadde bite på reklamen for den nye pølsa. Den som er laga av laks. Eit par av oss andre var meir skeptiske. Det vert liksom feil.
I det eldste huset var eg ikkje om meg og tok bilde. Der viste dei ein peis med skorstein. Det var nok eit framsteg når det galdt lufta i rommet. Men det vart varmt kun kring eldstaden. Vi ser for oss røyklagde, kalde rom. Ved brukte dei lite av. Det var som hard valuta. Dei selde mest muleg. Dette er ein vedomn med kokeskåp.
Her er vedkomfyren på kjøkenet. Den står ved sidan av Grepakomfyren. Det var knappheit på straum, så dei heiv han ikkje ut når dei fekk ny komfyr. Den fungerte nok også godt til oppvarming av kjøkenet. Det var kanskje der dei oppheldt seg mest?
I Ørsta var dei tidleg ute med å få seg elektriske komfyrar. Grepa selde dessutan komfyrar billeg til ørstingar, slik at det skulle bli stor etterspørsel etter straum og stort behov for rask utbygging. På den måten fekk dei raskare den straumen dei hadde behov for sjølve.
I dag har eg vore på museum i Ørsta saman med mat og helse-lærarar frå Sunnmøre.
Pappa sin arbeidskamerat Norvald guida oss rundt. I tillegg til å vere kunnskapsrik, spedde han på med små historier slik som er in i tida. Eg må berre innrømme at eg er mykje meir interessert i historie enn for 20 år sidan.
Her er guttelaget som Øystein trenar.
Eit sikkert vårteikn på skulekjøkenet er edderkoppen. Og du høyrer det før du ser han. Eg har aldri "forstått problemet". Men eg har erfart at det ikkje er nok å kaste han ut vinduet. Æææ!! Den kjøme innigjen! Så i år kasta eg edderkoppen i vasken og skylde han ned. For eit par år sidan måtte eg sette i proppen før hylinga gav seg.
På Hareid er vi så heldige at vi har ein hageavfallsplass der ein kan levere alt nedbrytbart hageavfall.
Dessverre er det ikkje alle som forstår kva som vert nedbrote, og ein finn mellom anna mange plastsekkar med plengras. I dag låg der ei grønsåpeflaske og ein gammal sykkel.
Eg går ofte forbi hageavfallsplassen på veg heim frå skulen. I haust låg der ofte plantar det var freistande å plukke med seg ein avleggar av. Denne blomstrar no.
Endeleg vann dei! Og sigeren var absolutt fortent. Men det var ein iskald førnøyelse. No ligg Olaug i badekaret og tiner opp.
Forrige tysdag lurte turvenninnene på kva eg no hadde på øyret. Ei av dei hadde lagt frå seg Boktyven. Det vart for mange namn, og ho fekk nok etter 50 sider. Mi venninne G, legg av prinsipp ikkje frå seg ei bok, men denne hadde ho ikkje lese.
I dag har eg køyrt friidrettsutøvarar til Ørstastafetten. Hareid stilte med to jamngode lag både i jente- og gute-klassa, noko som gav to sølv- og to bronsemedaljar.
Sølvlaget. Ei av jentene hadde reist heim før premieutdelinga.
Sist den raude rhododendronen spratt ut før 17. mai, fraus blomane. Vi kan no håpe han får stå fint i år.
Kanskje Margrete kjenner att denne? Eg meinte den var kvit då eg fekk den.
Ballblomane og peonane veks no så det synest frå morgon til kveld. Det er sommar i hagen her!
---
I dag hadde det vore koseleg med bål! Då vi budde på Engeset feira vi pinse med pinsebrising. Er det nokon som gjer det lenger? Det luktar rett nok grill over heile byggefeltet her i dag, men det vert liksom ikkje det same. Noko anna eg hugsar, er at vi kasta sprayboksar på bålet. Dei eksloderte! Eg er sterk motstandar av å fortelje neste generasjon om rampestrekar vi gjorde, viss det vert til tips. Men akkurat her går det an, vi har vel ikkje ein sprayboks i hus! Eitt av yndlingsdikta mine, som eg av og til siterer til elevane i gitte situasjonar, lyder omtrent slik:
---
Dei sa at oss (vi) ikkje skulle putte erter i nasen.
Det hadde oss(vi) ikkje tenkt på før!
--
God pinse! Lykke til med konfirmasjonane!
Mange har namnet sitt i namnet på brødet. Denne jenta har også fått med slagord.
Denne posen har eg for meg sjølv kåra til årets mest kreative. "Et mattebrødet og du blir eit geni", det spørs om reklamen held det han lovar!
Konfirmanten har elleve tremenningar på Eid. Vi fekk treffe 10 av dei i dag. Dei også er flest gutar. Her er halvparten. Resten av tremenningane har ikkje eg tatt bilde av, men dei kan no dukke opp på andre bloggar.
Sunnmøringar er berømte eller berykta, alt etter korleis ein ser det, for sine enorme kakebord. Konfirmasjonen i dag var ikkje noko unnatak.
I dag konfirmerte Ingeborg seg i kilsfjord kyrkje. Det har vore ein kjekk dag. Vi har fått møtt mange slektningar. Eg har ikkje tenkt å skrive så mykje, bilda får tale for seg.
Konfirmanten saman med tante og mor, alle i sognebunader.
Konfirmanten sin familie.
Besteforeldra/fadderane.
Søskenbarna. (Eivind og Vebjørn manglar.)
