Her er novemberguten i midten med ein bestefar på kvar side.

Det har vore ein lang tradisjon i familien å slå saman pappa sin fødselsdag med farsdag. Fast meny har vore julemiddag. No har feiringa vorte utvida med minsteguten og farfaren hans. Menyen har også vorte utvida, med svineribbe og tilbehør. Gjester var det færre av. Øystein er i Oslo og går glipp av selskapet. Keeperen her var med og arrangerte nattcup.

No kom vi heim til reint og ryddig hus. Luksus! Kaka under rakk eg ikkje å ta bilde av før ho var spretta.

No driv eg og kokar poteter og rabbe til restane vi fekk med oss. Sist eg laga rabbestappe var ved milleniumsskiftet. Øystein og eg låg i kvar vår sofaende med influensa. Sidan eg var minst sjuk(!), måtte eg ta over middagskokinga.

Svigermora mi laga verdas beste rabbestappe, meiner Øystein. Han fekk beskjed frå meg om å få lære det av henne, og det gjorde han. Eg meiner sjølvsagt at mora mi lagar like god stappe. Og den vart ikkje så verst den eg for snart ni år sidan heller.