No må eg berre bryte saman og tilstå: Eg hadde begynt på ein annan roman, men klarte ikkje å halde meg unna Indridason sine krimbøker. Dette er den nest siste, trur eg. Då har eg hoppa over eit par, men det får våge seg. Eg les dei når eg finn dei.
Kvifor likar eg desse bøkene?
- Menneska og miljøa er godt skildra. Dei er truverdige.
- Krimhelten sitt privatliv er interessant og relevant.
I Fjellet er forsvinningar og sjølvmord det dreiar seg om. Kan ein drive eit menneske til sjølvmord? Boka kan også lesast som eit apropos til Åndenes makt. Det meste har ei naturleg forklaring...
I går var eg innom biblioteket. Eg held på å lese noko så sjeldan som ei nynorsk krimbok omsett frå finsk. Noko meir enn ei papirbok rekk eg vanlegvis ikkje å lese i månaden.Men då eg såg andre boka i den danske serien, måtte eg berre ta den med heim. Så no må eg vere flink å sette av tid til å sitte å lese!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar